SPRD-1269 Kahaliling ina na si Eriko Miura

Ang aking asawa at ako ay nag-aalala tungkol sa isang bagay. - - Sa gitna ng lahat ng ito, nagulat ako sa biglaang pagdalaw ng aking biyenan. - - Pagkatapos ay lumitaw ang aking asawa mula sa likuran na may bahagyang pagkalungkot sa kanyang mukha. - - Tinawag ng aking asawa ang kanyang biyenan upang humingi ng isang bagay. - - Sinabi ng asawa sa kanyang biyenan na siya ay baog at tinanong ang kanyang biyenan kung maaari siyang maging isang kahalili. - - Nagulat ang biyenan ko at tinanong ako kung ayos lang, at nang tumango ako, nag-isip siya sandali at pumayag na ito ay para sa kapakanan ng kanyang anak. - - Pagkatapos suriin ang pisikal na kondisyon ng aking biyenan at petsa ng obulasyon, sa wakas ay dumating ang araw. - - Tinanong ko ang aking biyenan kung ayos lang, at siya ay tahimik na tumango at ang aking asawa ay lumabas ng silid. - - Habang kinakabahan ay hinimas himas niya ang kanyang biyenan at bagama't awkward act ay inilabas niya ang kanyang binhi sa loob nito. - - Pagkatapos noon, halos araw-araw ay nagpatuloy ako sa pagkakaroon ng mga anak sa aking biyenan. - - Ito ay malamang na sa ikatlong pagkakataon na ang aking biyenan ay nagbago, habang sinubukan niya akong pasayahin sa iba't ibang paraan, at isang masakit na halinghing ay nagsimulang tumagas mula sa kanyang bibig. - - Gayunpaman, ang aking biyenan ay mayroon pa ring pakiramdam ng tungkulin at isang kapaligirang tulad ng negosyo tungkol sa kanyang mga aksyon. - - Kaya ginawa ko ang mungkahi na ito sa aking biyenan. - - Sa tingin ko, mas madaling mabuntis kung mag-e-enjoy ka. - - Pagkatapos noon, hinanap namin ang isa't isa na parang magkasintahan. - - Ang aking biyenan ay nagnasa sa akin na parang ang kanyang dating hitsura ay isang kasinungalingan, at ako rin ay naglabas ng isang malaking halaga ng aking binhi sa kanya. - - Pagkalipas ng ilang buwan, ang aking biyenan ay nagsilang ng isang bata, at ang aking asawa ay masayang nakayakap sa kanya. - - Lumipas ang masasayang oras, ngunit hindi ko makakalimutan ang katawan ng aking biyenan...